Geskryf deur: Julita Kok
“My gebed is dat elke liewe een van julle hierdie liefde van God sal ervaar. ’n Liefde wat Hom van sy seun laat wegdraai het, omdat Hy ons almal so liefgehad het. ’n Liefde wat die vermoë het om die mensdom te verander en hierdie wêreld te red.”
Ek reis reg oor die wêreld soos God my lei. Verlede maand het ek na Zambië gereis en vir die eerste keer het ek mense saamgeneem – vier mans, waarvan een my 40-jarige seun, Leo, was. Ek is mal daaroor as God my op hierdie avonture stuur. Ek weet nooit wat om te verwag en wie ek gaan ontmoet nie. Wat ek wel altyd weet is dat dit my gaan verander. Ek weet ook altyd dat God in beheer is en Hy my voetstappe sal rig. Ek is dus in veilige hande en baie afwagtend van waarheen die Heilige Gees my sal lei en wat die Vader gaan doen.
Kritieke toestande in Zambië
Op die oomblik het Zambië ’n verskriklike droogte en daar is baie mense wat honger ly. Dit is altyd baie hartseer om te sien en laat my altyd voel of ek wil opgee, want die nood is so groot en jy kan nie almal help nie. Ek moet myself altyd herinner om te doen wat my hand vind om te doen. Om nie myself te bekommer oor almal nie, maar aandag te gee aan diegene wat God oor my pad bring. Om hulle te help. Hy sal ander stuur vir die res van die mense. Maar ek beloof jou, dit is moeilik om werklike honger te sien.
Om dinge in perspektief te plaas
Wanneer ek terugkom van sulke reise, moet ek myself dikwels keer om nie mense rondom my te oordeel nie. En daarmee bedoel ek mense wat in oorvloed leef. Ek het byvoorbeeld langs ’n dame in ’n kruidenierswinkel gestaan en sy het gekla dat haar gunsteling nie onder die vyf handelsmerke wat op die rak uitgestal is, was nie. Ek wou op haar skree en vir haar sê hoe bevoorreg sy is, maar ek het geweet dit sou nie help nie, want sy sou nie verstaan nie. Hoe kon sy? Sy woon in ’n land van melk en heuning en ken niks anders nie. Maar wanneer jy ’n plattelandse dorpie enige plek in Afrika besoek waar daar werklik honger is, verander alles. Ek het mense gesien wat een maaltyd per week eet en as hulle wel kos het, is dit dag in en dag uit dieselfde kos. Nsima (pap) met maniokblare as sous. Weet jy hoe sleg dit smaak? Maar hierdie mense is so dankbaar vir hierdie ete en dit maak hul mae vol.
Lofprysing aan God
God was so goed vir die behoeftiges toe Hy mielies en maniok gemaak het. Maniok groei orals. In die modder, sand, klei, rotse – dit maak nie saak waar jy dit plant nie, dit groei. Hulle het dus altyd ’n bykos om saam met die nsima te maak. Maar stel jou voor dat jy hierdie maaltyd dag in en dag uit, elke liewe dag van jou lewe eet. En elke nou en dan kan jy kapenta byvoeg – dit is ’n baie klein vissie, miskien 3-5 cm lank. Dit is uitgedroog en jy eet hierdie klein vissies net soos dit is – oë, stert, alles. Dit is baie sout omdat dit uitgedroog is. Ek hou glad nie daarvan nie. Dit word in muskietnette gevang omdat dit so klein is. Die dag wat jy kapenta het om by jou maaltyd te voeg, is ’n goeie dag.
Uiterste vrygewigheid
So, as ek by ’n dorpie kom waar daar uiterste honger is en hulle gee vir my hierdie maaltyd, en ek sien dat ’n koppie vleis gaargemaak is vir my en die tien pastore, wil my hart breek. Ek weet wat dit geneem het om daardie vleis te bekom, en om dit weg te gee aan ’n Mzungu (blanke persoon), moet so moeilik wees. Tog vind ek oral waar ek gaan hierdie gasvryheid. Hierdie ervaringe maak my altyd nederig. En so dankbaar vir wat ek by die huis het.
Wonderwerke en bediening
Ons het baie bedieningswerk gedoen en God op soveel maniere ervaar. Baie wonderwerke het plaasgevind. Een was ’n seun wat deur sy ouma op haar heup gedra word. Sy doen dit al vir agt jaar. Hy kon sedert die ouderdom van twee nie loop nie. Toe het Jesus hierdie seun genees en hy het begin loop. Die hele dorp is met ontsag vir God vervul. Hulle ken hierdie seun. En hier loop hy na ’n eenvoudige gebed in die naam van Jesus. Hierna het almal gekom vir gebed.
Gebedsuitdaging
Ek ervaar altyd sekere “God-oomblikke” op hierdie reise. Ek het so ’n oomblik in die kinderafdeling van ’n hospitaal beleef. Terwyl ons van bed tot bed gegaan het en elkeen van ons vir verskillende kinders met verskillende siektes gebid het, het ek by ’n ma en dogter gekom. Nadat ek vir hulle albei gebid het, het die ma gevra of ek vir haar man kan bid. Sy het gesê hy is in die tronk, en hy wag op sy verhoor.
Laat ek vinnig twee van die mans beskryf wat my vergesel het. Hulle is albei skaapboere van die suide van Namibië, en hulle het baie uitdagings. Jakkalse, arende en bobbejane verskeur hulle skape, maar meer as dit, is die grootste uitdaging die diewe wat kom steel. Hulle haat dit.
So hierdie dame vra vir gebed vir haar man wat in die tronk is en wag op sy verhoor. Ek het gevra waarvoor hy daar is. Sy begin huil. Hy het ’n bok gesteel omdat hulle nie kos gehad het nie. Ek vra hoe lank hy tronkstraf kan kry as hy skuldig bevind word. Vyf jaar.
Ek het dadelik geweet dat ek vir Rian, een van hierdie boere, moet vra om vir hierdie man te kom bid. Ek het hom geroep – al wat Rian kon sê was: “Eish!” Ek kon sien hoe sy skouers grond toe sak, hoe sy maag draai, en in daardie oomblik het ek iets beleef. Ek het gesien hoe die hele hemel in afwagting is op Rian se reaksie. Die hemel het letterlik vir ’n oomblik stil gestaan om te hoor wat Rian sou besluit. Ek het ook my asem opgehou, ek het besef hoe groot hierdie oomblik is.
Tyd het stilgestaan
Die Skrif sê: “Bid vir jou vyande; seën jou vyande.” Dit is so maklik om te lees, maar wanneer jy dit moet doen, is dit nie so maklik nie. Hier was ’n man wat God met sy hele hart dien, maar hy haat die onreg wat hom aangedoen is. En hier is ’n vrou en ’n ma wat God vra om haar man te help wat presies dit gedoen het omdat sy gesin honger was. Rian het die ander kant van die storie gesien. Al wat hy gesê het was: “Vyf jaar?” Sy kop het gehang. En die hemel het gewag. En toe bid Rian uit die dieptes van sy siel vir hierdie man wat op sy verhoor wag, ek het na hom geluister en ek het die hemel hoor jubel – en ek het gehuil en gehuil. Ek het ’n man voor my oë sien verander en die liefde van God vir sy vyande aanvaar. Net daar voor my! God se liefde in aksie soos jy jou nie kan voorstel nie. En toe gryp die dogtertjie na Rian, en hy is vir altyd verander, en ek ook.
God se onpeilbare liefde
Ek het nog baie om te deel, maar ek wil hier stop. “Want so lief het God die wêreld gehad dat Hy sy enigste Seun gegee het.” Watter liefde is dit wat jou hart teenoor jou vyande kan verander? Wie kan voor hierdie liefde staan?
Ek wil jou uitdaag om God te vra om hierdie liefde vir jou te wys. Maar wees gereed om gebreek te word soos nooit tevore nie, want dit is wat hierdie liefde doen. Dit maak jou nederig. Dit bring dankbaarheid. Dit is oorweldigend.
’n Lewe getransformeer
Mag ons almal sy liefde ervaar op maniere wat ons nooit gedink het moontlik was nie. En Rian? Hy vra God vir maniere om die mense in sy omgewing te help en om te sien hoe diefstal hanteer kan word sonder om te haat. Ek weet God sal hom wysheid gee. ’n Mens kan nie beleef wat hy gedoen het en nie glo dat God deel is van die proses nie.
Klik hier om OP HOOGTE van die nuus te bly deur op ons GRATIS weeklikse nuusbrief in te teken.
> Ondersteun asseblief Christen-media en -joernalistiek in Suid-Afrika. Help ons om die Woord van God te verkondig en standpunt in te neem vir die waarheid deur ’n skenking aan ons bediening te maak. Ons waardeer jou ondersteuning. Klik hier om hande te vat met JUIG! Tydskrif.
Datum gepubliseer: 24/08/2024
VRYWARING
JUIG! Nuus is ’n Christen-nuusportaal wat vooraf gepubliseerde artikels deur skrywers van oral in die wêreld beskikbaar stel. Die skakel en oorspronklike bron van elke artikel word verskaf en die skrywer van elke artikel word ook aangedui (waar moontlik). Hoewel ons ook baie van ons eie artikels publiseer wat deur JUIG! se eie joernaliste geskryf is, skep ons nie uitsluitlik ons eie inhoud nie. Enige sienings of menings wat op hierdie webtuiste verskyn, is uitsluitlik dié van die skrywer en verteenwoordig nie noodwendig dié van die maatskappy nie.
